Voor dit verhaal moeten we terug naar april 2024. Ik droomde er altijd van om een epoxy riviertafel te maken. Na jarenlang filmpjes kijken en informatie te verschaffen was het eindelijk zo ver; ik ging naar een loods en kocht een grote boomstamplank van iep hout. Eerst moest de schors verwijderd worden en daarna heb ik gekeken welke ‘lay-out’ het mooiste was voor deze salontafel. Toen ik eruit was heb ik een mal gemaakt. Deze mal heb ik gemaakt van reststukken van plaatmateriaal die iemand over had van het plaatsen van een nieuwe keuken. Dat was de eerste besparing van geld ;)
Na het maken van de mal kwam het spannendste deel van dit project: Het gieten van de epoxy. Na nog maar even een filmpje te hebben bekeken ging ik met trillende handen aan de slag. Wat als dit fout gaat?!
Eerst moest de epoxy afgewogen worden zodat ik exact de goede verhouding had tussen de twee componenten. Daarna ging de kleurstof erbij en kon ik de componenten met elkaar vermengen. Eenmaal vermengd kon ik beginnen met gieten. Dit is waar het echt spannend werd. Voorzichtig goot ik de epoxy in de mal. Alles leek goed te gaan. De mal was waterdicht en de epoxy was niet oververhit (wat kan zorgen voor een te snelle uitharding, met scheuren tot gevolg). Elk half uur daarna ben ik gaan kijken of alles goed ging. Ik was zo enthousiast dat ik er niet van kon slapen die avond. Ik ben zelfs ’s nachts nog uit mijn bed gegaan om te kijken, en vervolgens van blijdschap een gat in de lucht te springen omdat alles, nog steeds, goed ging.
Een week later was de epoxy helemaal uitgehard. Het fysieke werk kon beginnen: Het afvlakken van de tafel met behulp van de bovenfrees en een zelfgemaakte geleider (ook gemaakt van reststukken van de keuken en wat tuinhout. Wederom geld bespaard!) De onderkant is één keer afgevlakt, de bovenkant moest twee keer, omdat het epoxy wat onder het hout was gekropen waardoor er veel hoogteverschil was aan de bovenkant. Na flink zweten kon ik een wat rustigere en ‘saaie’ taak uitvoeren: schuren, schuren en oh ja: schuren…
Op dit moment zitten we in 2025. Wegens mijn studie had ik weinig tijd over om deze tafel te maken. Gelukkig zat er geen tijdsdruk achter, totdat de klant contact opnam en zei: ‘De oude tafel is verkocht, dus wanneer is de nieuwe tafel klaar?’
Gelukkig was ik inmiddels klaar met schuren en kon ik beginnen met afwerken, polijsten en het monteren van het onderstel. Het onderstel is gemonteerd door middel van rampamoeren, ook wel moffen genoemd. Hierdoor is het onderstel demontabel.
Deze tafel is op klantaanvraag gemaakt en komt dus niet te koop te staan op deze website. Ben je geïnspireerd door deze tafel? Neem contact op via het kopje ‘contact’ en wie weet heb jij binnenkort ook zo’n eyecatcher in huis.
Reactie plaatsen
Reacties